pularda
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... nim robić wszystko, co zechce!" Szybko wybiegł z sypialni mamrocząc: - Pularda, pularda!... Wiedział, że w domu zacznie się jakaś awantura: żona...
- ... nie było śmiesznego ani w tej nazwie, ani w potrawie. "Pularda - pomyślał niedorzecznie - to kura, którą pozbawiono kobiecości!" Bieg jego kojarzeń...
- ... to za mięso? - zapytał nagle. Żona po wiedziała, że to pularda. - To taka kura? - zapytał z nagłym zaciekawieniem.
- Taka kura.
Przypominał... - ... robić wszystko, co zechce!" Szybko wybiegł z sypialni mamrocząc: - Pularda, pularda!... Wiedział, że w domu zacznie się jakaś awantura: żona prawdopodobnie...
- ... Bieg jego kojarzeń był chorobliwie przyśpieszony, prawie dowolny, gdyż słowo "pularda" skojarzyło się w jego umyśle z czymś tak potwornie śmiesznym...
- ... żonę i potem rzucił jej w twarz jak kawałkiem błota: - Pularda!
Poczuł drastyczne zadowolenie i jak gdyby rozkoszował się własnym bezwstydem... - ... z konfiturami z cebulek, łosoś w Pinot Grigio, pasztet z pulardy z morelą, pasztet z dzika z domowymi marynatami... Mama Weroniki...
- ... to, kochasiu, i uspokój się. Mocą transformacji wewnętrznej postanowiłem jeść pulardy, langusty, wermuje i papawerdy zakrapiane oblikatoryjnymi fąframi do końca życia...
- ... przerwał taśmę i ruszył naprzód, niszcząc po drodze wszystko. O pulardzie na szczęście zapomniał, inaczej dostałby pomieszania zmysłów .
"Zachowywałem się bardzo...
