Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
roztrącać
Znaleziono 25 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... powiedział: "Człowiek całe życie
    doświadcza grozy. Po prostu idzie i
    roztrąca sobą mrok, rozbija go. Nie
    opisuję zjawiska grozy, ale ludzi...
  • ... wódz jest świadkiem. W Hübnerowskiej inscenizacji w "Powszechnym" wychodzących widzów roztrącają pielęgniarze wracający po udanym pościgu wraz z Wodzem do szpitala...
  • ... nakrycia chustką, wystawały czubki pszennych bułek. Babina pędziła na oślep, roztrącając przechodniów, wytrąciła laskę ociemniałemu żołnierzowi, który rzucił za nią przekleństwo...
  • ... ustąpi z drogi. Jakiś zabijaka przepycha się przez środek gromadki, roztrącając inne ptaki, rozdeptując czyjeś gniazda. Tego się tu nie przebacza...
  • ... mu zaledwie na pół minuty i zaraz gnał ku wyjściu roztrącając stoliki. Kelnerka łapie go w progu. Kolumb, wyglądając na ulicę...
  • ... jej pociechami, zaś natychmiast po pracy wybiegała z Collegium Novum, roztrącając kadrę naukową i studentów, po czym gnała co sił w...
  • ... rzucił się błyskawicznie
    w stronę przeciwną i sadził wielkimi susami,
    roztrącając
    przechodniów. Z tyłu za nim powstał tumult. Któryś z żandarmów...
  • ... z sylwetki jednak poznał Jeannette. Rzucił się w ich stronę, roztrącając zagradzających mu drogę przechodniów. Zanim zdążył się z nimi zrównać...
  • ... że tu są jakieś drzwi za tymi krzesłami.
    Idzie wprost
    roztrącając krzesła. Ciotka wstaje. Wszyscy - z wyjątkiem nieruchomych robotników i trupów...
  • ... i nagłym wewnętrznym skurczem poznał po nich Jeannette. Zaczął biec, roztrącając opryskliwych przechodniów.
    Auto po chwili zniknęło mu z oczu za...
  • ... światła! Ruszamy!
    Statek drgnął, zachybotał na miejscu i ciężko popłynął,
    roztrącając pyskiem fale, jak olbrzymi wielbłąd z trzema garbami szkut.
    - Jedziemy...
  • ... się i wybiegł z gabinetu, pozostawiając zdumioną urzędniczkę i dokumenty. Roztrącając stojących pod ścianami interesantów, rzucił się klatką schodową w dół...
  • ... w czeluściach pierwszej spostrzeżonej bramy. Po tysiąckroć biegł, z wściekłością roztrącając przechodniów zawsze oddzielających go od niej nieprzebytą falą, i zawsze...
  • ... zapytał, co się stało.
    - Szpularka utopiła się... W studni...
    Drgnął.
    Roztrącając ciekawych, przecisnął się bliżej. Serce waliło na alarm. Poznał z...
  • ... Nie zasłoniwszy nawet całunem umarłego, wybiegł z kajuty i zmierzał, roztrącając skupionych przed nią ludzi, do głównego wyjścia, jakby go coś...
  • ... stada kur wybiera sobie tę kropiatą kokoszkę, podlatuje do
    niej,
    roztrącając na boki pozostałe kury, i hop! przygniata ją,
    potulną, do...
  • ... drzewo, odezwał się powolny głos dzwonu cerkiewnego. Pędził w zapamiętaniu, roztrącając krzaki, przeskakując kopce i kamieniste rozpadliny, a ostry ból kłujący...
  • ... Babka w milczeniu wskazała mu drzwi pokoju. Powiał chłodny wiatr, roztrącając wysrebrzone liście osiki koło studni. Ksiądz zdjął biret i położył...
  • ... dźwięku, zaskomlały i umilkły na dobre. Ktoś wskoczył na podwyższenie, roztrącając muzyków, przecisnął się na samą krawędź i wrzasnął: - Lidka! - a...
  • ... głów ku
    głowom
    Wszystko dar boży...
    Przez światym tu brnęła,
    roztrącająca śniegi niewidome...
    byle do Rzymu donieść naszą krzywdę,
    biskupa zdrajczego...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego