Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
skrzyć-się
Znaleziono 61 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... wokół pomarszczonej szyi zwierzęcia, pierścień ze szkiełkiem, zatknięty na rogu, skrzył się zielonkawo. Poczciwym, zaślinionym pyskiem wjechała do kobiałki handlarza jarzyn i...
  • ... błąka,
    W swym bezpieczu szmaragdowym rozkwitała w bezmiar łąka,
    Strumień
    skrzył się na zieleni nieustannie zmienną łatą,
    A gwoździki spoza trawy wykrapiały...
  • ... ostro woniejącej. Obserwował napięte plecy mężczyzny, nieruchome, szczupłe. Czarna teczka skrzyła się niklem okuć. Gdzieś za otawą śpiewał Salisz. Jego nosowy, przeciągły...
  • ... wody, a mniej drzew.
    Po dłuższym czasie woda pod nami
    skrzyła się gwiazdami, tylko od czasu do czasu padały na nią cienie...
  • ... skrzyć. Bladły większe gwiazdy, a za to coraz mocniejszym światłem skrzyła się najmniejsza. Gdy przebrzmiały ostatnie słowa tworzące formułę, Bizbir poczuł, że...
  • ... z kwiatami w oknach. Pośrodku stał stół, a za nim skrzyła się mocnymi kolorami butla z jakimś ciemnym płynem. Pod ścianą było...
  • ... którzy przyszli, nie żałowali. Przedstawienie, które przygotowali górale ze Stowarzyszenia, skrzyło się od dowcipnych dialogów i żartów. Akcja spektaklu (oczywiście w gwarze...
  • ... Czokidar, niski, na krzywych żylastych nogach, zabiegał mu drogę. Słońce skrzyło się na rękojeści noża zatkniętego za pas.
    - Sab do kogo? - widząc...
  • ... nogi, Wojciuch i Kowalczyk ruszyli w dalszą drogę.
    Wypogodzone niebo
    skrzyło się milionem gwiazd. Ziąb
    późnojesiennej nocy, a może nadmiar emocji sprawiły...
  • ... srebrną, ciężką bransoletę na kostce. Palnik acetylenowy szumiał jasnym płomieniem. Skrzyły się ornamenty ze srebra. Kobieta miała zachwyt w twarzy, musiała tej...
  • ... odbijały się w wodzie ciężkiej jak rtęć.
    Daleko łańcuchy górskie
    skrzyły się od gwiazd. Powietrze drgało pełne niebieskich pyłów, połyskliwych, niepokojących. Koguty...
  • ... kwiaty,
    Rdzawe guzy na słońcu wygrzewał liść chory,
    Złachmaniałych pajęczyn
    skrzyły się wisiory,
    I szedł tyłem na grzbiecie jakiś żuk kosmaty.

    Duszno...
  • ... czarnymi bryłami połyskującymi w słańcu i smolakami na podpałkę, które skrzyły się żywicą. Zgiełk był duży. Poszczególnych nawoływań nie wyróżniałem. Widziałem tylko...
  • ... w równym rzędzie, ustawieni twarzą ku dolinie. W poobiednim słońcu skrzyły się srebrzyście sprzączki pasów wojskowych i ozdób żołnierskich. Piersi ich, nabrzmiałe...
  • ... Na pierwszy ogień poszli panowie, których opinie na temat rzeczywistości skrzyły się językowym radykalizmem: "Ch...owo jest, k...wa", ocenił jeden. "Ja...
  • ... i most. Maszerował właśnie oddziałek piechoty i bagnety na broń skrzyły się w słońcu. Chłopaki malowane, jak w piosence. Tak rezolutnie maszerowali...
  • ... odetchnęła z ulgą. Magiczki z Północy były piękne, kolorowe i skrzyły się od biżuterii, ale w podkreślonych stonowanym makijażem oczach nie było...
  • ... na sadzonki. O północy niebo było ciemne jak piwnica, gwiazdy skrzyły się tylko koło Polchemu, jakby ktoś nakłuł tam cienką igłą materię...
  • ... Na widok auta przerywały zajęcie, przysłaniały oczy dłonią, wypatrując autobusu. Skrzyły się ich naszyjniki i bransolety pozorem bogactwa.
    Przed samą Agrą musiał...
  • ... sobą zaduszonego pawia, dotrzeć nad skraj urw iska.
    Suche gwiazdy
    skrzyły się na nieruchomym niebie, a w głębi, w dalekim dole, w...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego