staroświecko
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zachwyty nad samochodem.
Szwajcar okazał się dżentelmenem.
- Takie dziwne i staroświecko wyglądające samochody - rzekł spojrzawszy na wehikuł - są teraz bardzo modne... - ... to, co nieracjonalne, nieprzewidzialne, niesystemowe. Dziedziną sztuki jest Wyjątek. Mówiąc staroświecko, Gombrowicz opiera się współczesności wtedy, kiedy porzuca ona postawę humanizmu...
- ... Chyba tak. W każdym razie mam narzeczonego.
- Narzeczonego? - brzmiało to staroświecko, ale i wyjątkowo poważnie, inne dziewczyny mogły się pochwalić najwyżej... - ... Komedia Francuska bierze Feydeau tel quel, gra nie tradycyjnie, lecz staroświecko, gra nie w dzisiejszym lecz dziewiętnastowiecznym stylu - z élanem, w...
- ... należne, albowiem nie lubi ona ingerencji. Wiem, brzmi to szalenie staroświecko, ale ja nie muszę biegać za najnowszymi prądami. Nawet w...
- ... w banku czy w tutejszym magistracie (jak mawiano w S. staroświecko). Jej cała energia skupiała się na prowadzeniu domu, zakupach, pracy...
- ... Dziękuję wam wszystkim, kochani. Smacznego!
Smacznego brzmi oczywiście prowincjonalnie i staroświecko. Ale nie tu! Tysiące kilometrów od ojczyzny i aktualnych obyczajów... - ... centymetrów. Obrus może być adamaszkowy, to bardzo szykownie i trochę staroświecko, mereżkowany, przezroczysty lub ażurowy, ale wówczas wymaga podkładu jednobarwnego, dostosowanego...
- ... a d a ł, oraz różne, niezwykle urozmaicone sposoby, zwane staroświecko p o z y c j a m i. Dziś...
