urągliwy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Dziewiąta godzina!
W jednym z trzech pokojów ozwało się przeciągłe, urągliwe ziewanie i znów cisza zapadła. Twarz Palmiaka stała się jeszcze... - ... zaczęli słać na adres mego przyjaciela, nie wiadomo czemu słowa urągliwe. I tu dochodzimy do sedna sprawy: zbyt ogólne pochwały, tak...
- ... nawet poprzez skowyt wiatru, do takiego stopnia były głośne i urągliwe. Wreszcie ucichły i rozległy się słowa, których z początku nie...
- ... po kątach. Kiedy matka grała, otwierał się inny świat - nieosiągalny, urągliwy w swoim za wielkim pięknie - i ochota do życia mijała...
- ... i prześliznąć się mimo, lecz został przytrzymany za ramię. Z urągliwych, wycharkniętych słów zrozumiał tylko jedno: do pokoju go nie wpuszczą...
- ... zniekształcająca rzeczywistość w obraz żałośnie śmieszny, wydawała się Jadwidze czymś urągliwym, wysoce nieprzyjemnym.
Jadwiga niepokoiła się słusznie słuchając karykaturalnych opowiastek teściowej... - ... z posłania, poszarpał na strzępy krępujące go sznury i pożegnał urągliwym śmiechem uciekających na łeb na szyję spiskowców.
Dalila zaręczała, że... - ... obronie młodej Królowej, gdy właściwi jej poddani obrazili Jej Majestat urągliwymi uwagami. W wynikłej na tym tle bijatyce zagrała krew Sarmatów...
