Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
wygarnąć
Znaleziono 48 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... grzebał po kieszeniach skrytych w fałdach czarnego materiału. Z furią wygarnął zawartość. Wreszcie je spostrzegł. Nieporadnymi palcami złapał jedną, przytknął do...
  • ... Niemców spokojnie odłożył zwój drutu, podniósł z ziemi schmeisera i wygarnął do niego serią. Trzy pociski trafiły go w pierś. Osunął...
  • ... po pijanemu: ktoś, kto miał już dość upokorzeń, po prostu wygarnął magazynierowi od ubeków i wyzyskiwaczy. Obaj byli pod gazem, zaczęły...
  • ... ich spokojowi. Po prostu naobrażał ich od samego spodu, wszystko wygarnął. Jest to jakiś bardzo skomplikowany anarchista.
    - W każdym bądź razie...
  • ... zdenerwował mnie chamisko,
    że mi zwierzyny nie nagania,
    żem doń
    wygarnął - ot i wszystko!
    Wypadek podczas polowania!
    Żebym go chociaż mocno...
  • ... w domu. Morderca wpadł do ich chaty i bez słowa wygarnął z karabinu.

    Samosąd nad mordercą

    Ludzie nie wiedzieli, co się...
  • ... Miasto żółto-białe, pożyłkowane smugami zieleni, wygląda, jakby je ktoś wygarnął z morza łyżką o długim smukłym trzonku.
    Wisienka. Łyżka. Lody...
  • ... pokazać, niż z poważniejszej racji, szaulis stojący na brzegu chodnika wygarnął nagle spod ramienia w kierunku martwych, ciemnych okien domu stojącego...
  • ... Spojrzał na mnie.
    - Jesteś moim kumplem, więc w oczy jej
    wygarnąłem.
    Być może oczekiwał wdzięczności, ale nie umiałem się na nią...
  • ... szklankę z wiatrem,
    który wyglądał jak rzadki niebieskawy krem, i
    wygarnąłem
    go jednym zamachem łyżki.

    Takiego wiatru nigdym dotąd nie widział...
  • ... panny poszli, ni ma co. Niech ino wrócą, to im wygarnę.
    Około czwartej po południu przed dworem stanął wózek zaprzężony w...
  • ... więc na niego, szykując sobie w głowie, że mu wszystko wygarnę. Gdy zaczynam zbierać myśli, przypominam sobie wszystkie jego przewinienia od...
  • ... mi wzroku... i tak dalej. Coś w tym sensie jej wygarnę - obiecywał sobie, idąc z nie zapowiedzianą wizytą.
    Otworzyła mu drzwi...
  • ... rąk.
    - Ale obciach... zamurował skurwysyn fryzjer... - Jagiełło mówił litanijnym szeptem.
    -
    Wygarnę - prosił Jerzy spod okna.
    - Padnij! - to Zygmunt. - Żeby nie jęknął...
  • ... nous.czyli.umysł

    Nie dam Ci lepszej rady, tylko Ci
    wygarnę. Nie ma idealnych rozwiązań w życiu i musisz się tego...
  • ... pamięta, że za jednego werkschutza, którego zabił Anielewicz, Niemcy, natychmiast wygarnęli kilkuset mieszkańców. Nie było wyjściem nawet ocalenie bohatera, bo został...
  • ... nie mogła znaleźć noża, który naruszyłby pancerny plastik. Gwałtownym gestem wygarnęła wszystko z jednej z szafek. Ogłuszona hałasem, odskoczyła od szafki...
  • ... głównymi produktami są grule i kapusta. Czytając menu (tfu! - jakby wygarnęła Bigoska - to już nie ma na toto swojskiej nazwy?) zagłębiłem...
  • ... nie jest to takie pewne.
    Z pod falbany rozłożystego świerka
    wygarnęła kilka szarawych grud, rozdzieliła i zamknęła w trzech kupionych po...
  • ... w pustym pociągu w Krakowie, po tym, kiedy jego pasażerów wygarnęła łapanka do Oświęcimia. Koledzy otworzyli walizkę. Był tam czarny płaszcz...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego