zacharczeć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... nie było lepszego kozaka. Zmarnowały mnie te szpitale. Pan Staś zacharczał jak stary miech kowalski, splunął smutno w czarną trawę i...
- ... Poczuł chłód na skroniach i niespokojne drżenie kolan.
- Tyś powiedział - zacharczał gniewnie pan - że pragną rzymskiej krwi! A wiedz, że ja... - ... zaczął i mocniej przycisnął metal do jego skóry.
- Nie wiem - zacharczał Stolp - wykonuję rozkaz.
- Czyj? Nie czekam ani sekundy.
- Generała - powiedział... - ... ma w środku.
Ciri wyprężyła się, zgięła, uczepiona jego ręki, zacharczała w suchych wymiotach. Mistle żyła jeszcze, ale oczy miała już...
- ... ale naprawdę przyjść nie mogę. Może mnie zastąpić asystent. - Membrana zacharczała i chirurg wyraźnie posłyszał jakiś pomruk. "Na pewno jakaś stara...
- ... Mistle znalazła miecz, ale nie była w stanie go unieść. Zacharczała i rzuciła się pod nogi Bonharta, rozdygotanymi palcami wpiła się...
- ... Dobra Sylwia! Na miejsce, Sylwia!
Ale pantera, świadoma swej przewagi, zacharczała ostrzegawczo. Jej oczy śledziły każdy ruch mężczyzny.
- Sylwia - zrobił krok... - ... po szczeblach drabiny niczym szata kapłana.
- Tak - w głosie Kleinfelda zacharczały tytoniowe nuty. - Von Orloff przytaczał też dowód "kryminalny". Rzekomo odnawiają...
