węgiel na statek. Chmury czarnego pyłu<br>docierały aż na pokład. Swobodnie poruszający się na krypach Arabowie<br>spoglądali na marynarzy stojących na pokładzie, ukazując w wesołym,<br>szczerym uśmiechu mięsistych warg przedziwnie białe zęby. Przeładunku<br>pilnował stary Arab w brudnym burnusie. Nie żałował grubego sznura i -<br>najczęściej bijąc powietrze - niby to popędzał ładowaczy.<br> Smuga zbliżył się do Tomka.<br> - Przygotuj się do zejścia na ląd! - zawołał, a kiedy chłopiec<br>odwrócił się twarzą do niego, parsknął śmiechem i dodał: - Do licha!<br>Przecież wymalowałeś się na Murzyna.<br> Teraz dopiero Tomek spostrzegł, że cały pokryty jest czarnym pyłem<br>węglowym unoszącym się wokoło.<br> - A to się zagapiłem! - odparł