na dnie ścierwa.<br>Reszty fosforanowe są wszak istotnym składnikiem nośników energii w żywych organizmach. W niektórych typach osadów wapiennych sfosfatyzowane skamieniałości są bardzo liczne. Nie jest związana z jakimkolwiek etapem w ewolucji biosfery fosfatyzacja skamieniałości w środowisku iłu bogatego w organikę. Do najcenniejszych stanowisk tego rodzaju należy późnokambryjska formacja czarnych łupków z konkrecjami wapiennymi (orsten) występująca w południowej Szwecji (ryc. 1.6B), konkrecje z amonitami w triasie Spitsbergenu czy mioceńska formacja Barstow w Kalifornii. Niemal wyłącznie we wczesnym paleozoiku zdarzała się natomiast fosfatyzacja okruchów szkieletowych w warunkach powolnej sedymentacji wapiennej (tzw. small shelly fossils).<br>Bardzo pospolite we wczesnym kambrze skamieniałości tego