gotówką, a przynajmniej tak twierdzi. Po prostu mówi kelnerowi, że zapłacą później. Może Max nie jest pierwszym, który sprawdza przewodnika w ten naiwny sposób. Ten nie mówi ani słowa na temat płacenia za dzisiejszą wyprawę. Wyruszają w końcu w drogę. Najpierw przez wioskę, potem ścieżką stromo do góry między skałami. A tam domek zbudowany z wykorzystaniem naturalnego układu skał, nieco zrujnowany. W środku pali się wieczny ogień. Taki, do którego nie wrzuca się śmieci i utrzymuje go w czystości, bo symbolizuje Śiwę. Kręci się przy nim stary sadhu, ubrany tylko w przepaskę na biodrach. Na głowie ma długie, splątane i brudne dredy