warowne grody, które tylko miejscowym władcom i ich drużynom zbrojnym służyły za siedzibę. Ludność natomiast mieszkała za murami w szałasach i namiotach i zajmowała się uprawianiem pól i winnic. Do grodu chroniła się tylko w razie niebezpieczeństwa, kiedy pojawiały się zbójeckie plemiona pustynne, które grasowały po Kanaanie w poszukiwaniu łupu.<br>Abram starannie omijał doliny i większe osiedla ludzkie. Trzymał się tylko skalistych wyżyn, gdzie swobodnie mógł wypasać swoje stada. Nikt mu w tym pochodzie nie stawiał przeszkód. Ludzie miejscowi przywykli do karawan nomadów ciągnących wzdłuż i wszerz kraju w poszukiwaniu pastwisk. Jeżeli przekonali się, że nomadzi nie mieli wrogich zamiarów, chętnie