fiołkami pyta o ciebie.<br>Cierpię. Zamykam książkę. Pogwizduję, przybieram jak najobojętniejszą minę i wychodzę na korytarz. Stoi Janka.<br>- Proszę, oto pana książka - zwraca mi moich trzech wieszczów. - Pani Suzanne prosi, żeby pan zwrócił jej książki.<br>O, zapomniałem o tym. Przez pustotę i kokieterię pożyczyłem Schopenhauera, do którego nawet nie zajrzałem.<br>- Aha, dobrze. Niech pani zaczeka, zaraz przyniosę.<br>- Mnie? To nie ja panu pożyczyłam. - Janka jest niezwykle chłodna i obojętna. Odnosi się do mnie jak do &lt;page nr=190&gt; kogoś, kto splamił się na honorze, a z kim jest się zmuszonym rozmawiać. - Chyba zechce pan osobiście oddać! Cóż to, czyżby pan nie miał odwagi?<br>- Cóż