był jeden z pierwszych kroków do uznania bezsilności wobec alkoholu".&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;Anka: Podoba mi się też sposób argumentowania, jaki proponuje jeden z poradników stosowania programu AA: &lt;q&gt;"Zapytaj siebie: Z czego ja właściwie rezygnuję? Właściwie rezygnujesz z cierpienia, z bólu, ze złego samopoczucia i z walki o zwykłą egzystencję"&lt;/&gt;. Jeden z pacjentów Akademii po takim postawieniu sprawy i burzliwej dyskusji całej grupy doszedł do wniosku, że uznać bezsilność to dla niego - dosłownie <br>- &lt;q&gt;"zrezygnować z przymierza z diabłem, wejść w przymierze z Bogiem".&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Monika: Pięknie i mocno powiedziane!&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;Anka: Bezsilność ma jeszcze jeden wymiar - za porażkę uznaje się też konieczność korzystania z pomocy innych