których nikt nie spytał, czy - i po jakiej stronie - chcą walczyć dalej. Takich rzeczy się nie zapomina. Niewykluczone, że właśnie dlatego generał &lt;name type="person"&gt;Charles de Gaulle&lt;/&gt;, przywódca Wolnych Francuzów, nie godził się na przyjęcie &lt;name type="place"&gt;Wielkiej Brytanii&lt;/&gt; do &lt;name type="org"&gt;Wspólnego Rynku&lt;/&gt;, uważając ją za &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"amerykańskiego konia trojańskiego"&lt;/&gt;&lt;/&gt; w &lt;name type="place"&gt;Europie&lt;/&gt;.<br>Nie jest tajemnicą, że Anglicy i Francuzi za sobą nie przepadają. Ci pierwsi nazywają tych drugich już nawet nie &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"żabojadami"&lt;/&gt;&lt;/&gt;, lecz wprost &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"żabami"&lt;/&gt;&lt;/&gt;. W ramach odwetu we &lt;name type="place"&gt;Francji&lt;/&gt; o Anglikach mówi się &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"rostbefy"&lt;/&gt;&lt;/&gt;. Jest to drwina z ich kuchni, istotnie pozostawiającej sporo do życzenia. Choć oba narody za sobą nie przepadają i przekonane są o