F+M), gdzie: *G% &#150; ilość ciepła, o które wzbogaci się lub zuboży warstwa denna lodowca, o grubości h, w której pionowy przepływ ciepła jest pomijalnie mały; B &#150; strumień ciepła z wnętrza Ziemi (geotermalny), który przy gradiencie temperatury skierowanym ku górze lodowca może dopływać nawet do jego powierzchni (np. Antarktyda); F &#150; ciepło tarcia, z uwzględnieniem tarcia materiału morenowego o podłoże. Pozostałe oznaczenia, jak w poprzednim wzorze.<br> Dopływ ciepła z wnętrza Ziemi do spodu lodowców zależy w dużym stopniu od rodzaju formacji geologicznych podłoża. Strumień tego ciepła jest najmniejszy w obrębie skał metamorficznych tarcz prekambryjskich (średnio ok. 39 mW/m