go w życie. Zaczęło się od obsadzenia wojskiem centrali telefonicznych. Obwieszczenia o stanie wojennym były gotowe od końca sierpnia. Wtedy to zostały wydrukowane w &lt;name type="place"&gt;Moskwie&lt;/&gt;.<br>W ówczesnym ustawodawstwie polskim nie było "ustawy o stanie wojennym" ani "ustawy o stanie wyjątkowym" (to drugie pojęcie nie występowało w ogóle w Konstytucji &lt;name type="place"&gt;PRL&lt;/&gt;). Art. 33 ust. 2 przesądzał: &lt;q&gt;"&lt;name type="org"&gt;Rada Państwa&lt;/&gt; może wprowadzić stan wojenny na części lub całym terytorium &lt;name type="place"&gt;Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej&lt;/&gt;, jeżeli wymaga tego wzgląd na obronność lub bezpieczeństwo państwa. Z tych samych powodów &lt;name type="org"&gt;Rada Państwa&lt;/&gt; może ogłosić częściową lub powszechną mobilizację"&lt;/&gt;.<br>Pod dekretami i decyzją o wprowadzeniu stanu wojennego z siedemnastu członków