murów ateńskich i umocnień w Pireusie.<br><br>Lud Aten zgodził się z ulgą i w ten sposób mury nie przetrwały nawet pół wieku. Aktowi burzenia - przez żołnierzy spartańskiego wodza Lizandra - wtórowały radosne dźwięki fletu na znak wiary, "że dzień ten jest początkiem wolności Hellady", czyli wspólnoty wszystkich Greków, nieprzegrodzonych sztucznymi zaporami. Ateńczycy wszakże odbudowali długie mury. Przetrwały do 86 r. p.n.e., kiedy to dyktator Sulla, jak na bezwzględnego Rzymianina przystało, nie tylko wyciął słynne gaje Likejonu i Akademii na drewno do budowy machin oblężniczych, ale i kazał wyburzyć wiekowe mury.<br><br>&lt;tit&gt;Wały Hadriana w Wielkiej Brytanii&lt;/&gt;<br><br>Siłę fortyfikacji poznali wcześniej Rzymianie