Azorami, a więc w najgłębszej części zachodniego Atlantyku. Dno jej zbudowane jest do głębokości 4,5 m z piasków i iłów, bardzo podobnych do przybrzeżnego materiału spadzistych brzegów Nowej Anglii. W r. 1949 prześledzono podwodny kenion Hudsona, który ciągnie się 370 km od skraju szelfu północnoamerykańskiego na wspomnianej równinie zachodniego Atlantyku. Pobrane rdzenie dowiodły, że kenion wyerodowany został w glinach o wieku wielu milionów lat i że jego dno zawiera nie tylko piasek i żwir ale także szczątki małży żyjących wyłącznie we wodach szelfowych, w pobliżu brzegu. Dno i zbocza kenionu, jak również równina, na którą on wychodzi pokryte są cienką