Prusy i Austrię do odebrania mu korony siłą, co w okresie trwającej właśnie we Francji rewolucji graniczyłoby niemalże z jakobinizmem.<br>Oświeceniowa gorączka Emanuel Rostworowski, który stale bronił przed Jerzym łojkiem dobrego imienia ostatniego monarchy, swą świetną książkę na jego temat zakończył dość nieoczekiwaną konkluzją. Napisał mianowicie, że gdyby zamiast Stanisława Augusta zasiadał na tronie "jakiś gnuśny, ale znający reguły gry europejskiej Sas, to może nie mielibyśmy ani tak pięknego wieku oświecenia, ani rozbiorów". Król był jednym z czołowych przedstawicieli tej epoki, a więc należał do ludzi podzielających wszystkie oświeceniowe złudzenia.<br>Ludziom oświecenia towarzyszył w ich działaniach wręcz gorączkowy pośpiech. Chcieli dokonać