Tańskiej rażą jednak uproszczeniami i natrętnym dydaktyzmem. Natomiast w tym samym dziale &#132;Rozrywek" są dwie najlepsze powieści Tańskiej, potraktowane także jako materiał przydatny do realizacji zadań wychowawczych i poznawczych: Listy Elżbiety Rzeczyckiej do przyjaciółki swojej Urszuli*** za panowania Augusta III pisane (1824) i Dziennik Franciszki Krasińskiej w ostatnich latach Augusta III pisany (1825). Obie wielokrotnie wznawiane (druga jeszcze w latach sześćdziesiątych naszego stulecia), zostały uznane przez badaczy za pierwsze prawdziwe powieści tradycyjno-obyczajowe, o starannie odmalowanym tle, trafnie nakreślonych charakterach i dobrze zarysowanym środowisku.<br> W Listach Elżbiety Rzeczyckiej (obejmujących dwadzieścia jeden listów) sięgnęła Tańska do znanej formy powieści epistolarnej, zmodyfikowanej