Typ tekstu: Książka
Autor: Choiński Adam
Tytuł: Jeziora kuli ziemskiej
Rok: 2000
Francji oraz północną i środkową część Włoch. Obszar ten cechuje się jeziornością w przedziale 0,5--1,0%;
4) bałkańskâ (jeziora: Szkoderskie, Ochrydzkie, Prespa), z jeziornością od 0,5 do 1,0%, obejmującą część Półwyspu Bałkańskiego;
5) pontyjską (jeziora: Jałpug, Sasyk, Liman Achtanizowski), leżącą na północ od mórz Czarnego i Azowskiego, z maksymalną jeziornością w przedziale 2-2,5%;
6) islandzką (jeziora: Thingvalla, Mývatn, Thóris), obejmującą Islandię, z jeziornością powyżej 0,5%;
7) północno-wschodnią, leżącą w Tundrze Bolszeziemielskiej na zachód od Uralu, z maksymalną jeziornością przekraczającą w okolicy Workuty 1%.
Spośród wszystkich kontynentów pod względem jeziorności najbardziej wyróżnia się Ameryka
Francji oraz północną i środkową część Włoch. Obszar ten cechuje się jeziornością w przedziale 0,5--1,0%;<br>4) bałkańskâ (jeziora: Szkoderskie, Ochrydzkie, Prespa), z jeziornością od 0,5 do 1,0%, obejmującą część Półwyspu Bałkańskiego;<br>5) pontyjską (jeziora: Jałpug, Sasyk, Liman Achtanizowski), leżącą na północ od mórz Czarnego i Azowskiego, z maksymalną jeziornością w przedziale 2-2,5%;<br>6) islandzką (jeziora: Thingvalla, Mývatn, Thóris), obejmującą Islandię, z jeziornością powyżej 0,5%;<br>7) północno-wschodnią, leżącą w Tundrze Bolszeziemielskiej na zachód od Uralu, z maksymalną jeziornością przekraczającą w okolicy Workuty 1%.<br>Spośród wszystkich kontynentów pod względem jeziorności najbardziej wyróżnia się Ameryka
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego