i żywotność. Po pierwszym okresie izolacji więźniowie ze Związku Radzieckiego i Polacy zaczęli nawiązywać kontakty i w różny sposób współdziałać, zwłaszcza w konkretnych sytuacjach, w których współdziałanie było niezbędne.<br>Jakkolwiek w porównaniu z Polakami, obywatelami ZSRR i Niemcami więźniów z Jugosławii było stosunkowo niewielu, ich obecność w obozie kobiecym Oświęcim-Brzezinka zaznaczyła się bardzo silnie. Kobiety z jugosłowiańskiej partyzantki przybyły do obozu jako zwarta, dynamiczna grupa. Weszły do obozu jak oddział wojska, który żąda praw należnych jeńcom. Tylko one wymogły na władzach obozowych ustępstwa: nie pozwoliły golić sobie głów i stanowiły jedyną wśród Zugangów grupę kobiet, którą zewnętrznie wyróżniały długie włosy