rzucili się w kierunku balkonu, Barbara zamarła z ustami otwartymi do krzyku, zrywający się z miejsca Stefan zrzucił sobie na nogi butelkę zielonego tuszu...<br>- Coś ty podłączył...?! - krzyknął nieswoim głosem Janusz, zwracając się gwałtownie do Włodka.<br>- Nic, jak Boga kocham! - odkrzyknął śmiertelnie blady Włodek, posługując się przy tym dziwnym dyszkantem.<br>- Budzik!!!... - jęknął Stefan. - Ludzie, przecież to jest budzik!!!<br>Dopiero po długiej chwili, ochłonąwszy z wrażenia, grono spiskowców pojęło ogrom swego szczęścia. Bomba warczała jak szatan! Męczące zagadnienie okazało się proste i nieskomplikowane, ponieważ staroświecki budzik chodził znakomicie, śpiesząc się tylko jedenaście minut na dobę. Drobny ten błąd był jak najbardziej do