pracy, bez wiary kołaczy niet! Słowo Kościoła, milczenie Kościoła, dewotki, dewoci i plebs! Obcy i swoi, Europa i Polska, tradycja, Bóg, honor, zgnilizna. Palenisko historii, ognisko młodości i żar pokolenia. Owiewka i Lew. Rubin i przyjaźń. Trawka, Maryja i pępowina! Czadowo, narodowo, lewacko i ostro, wyraźnie, na pokaz. Bunt, gest. Bunt, protest. Bunt, czyn. Bunt, śmierć. W końcu ozwało się pokolenie. W końcu na świat wylało swoją nienawiść. Czyż nie? Zygmunt poddawał się szaleństwu, nie był już w stanie niczego odróżnić.<br>- A wiesz, pojebie? - przywarł do Lwa z błazeńską miną. - Znam jednego takiego, na ludzi łasego, ma ksywę Północny, od razu