domowa, w której przeciwko Burgundczykom stanęli Armaniacy, nazwani w ten sposób od przywódcy stronnictwa orleańskiego, &lt;name type="person"&gt;hr. Armagnac&lt;/&gt;, teścia jednego z synów zamordowanego księcia. Wojnę, która sprowadziła na kraj wielkie wyniszczenia zwłaszcza prowincji północnych, przerywały parokrotnie rokowania między obu stronami. Zawierane w ich wyniku ugody nie były jednak trwałe.<br>Po stronie Burgundczyków, którzy w pierwszym okresie wojny domowej mieli zdecydowaną przewagę, opowiedzieli się mieszczanie Paryża. Przewodził im wówczas wojowniczy cech rzeźników z &lt;name type="person"&gt;Cabochem&lt;/&gt; na czele. Nacisk mas ludowych, niezadowolonych z panującego wyzysku i nadużyć administracji królewskiej, przejawiał się w tumultach, które zmusiły księcia burgundzkiego do poparcia rozporządzenia (tzw. &lt;foreign lang="fr"&gt;ordonnance cabochienne&lt;/&gt;), mającego doprowadzić