zgodność poglądów niż w kwestii genezy zaobserwować można przy omawianiu typów i faz ruchu anarchistycznego. Poza zasadniczym podziałem na anarchizm wiejski i miejski, wyróżnia się niekiedy cztery odmiany dziewiętnastowiecznego ruchu anarchistycznego: agrarną, rzemieślniczą, syndykalistyczną i inteligencką; przy czym dwie pierwsze kategorie jako wcześniejsze i bardziej prymitywne, przeciwstawiane są postaciom dojrzałym. Były to jednak, w najlepszym razie, współdziałające ze sobą i wzajemnie się uzupełniające tendencje, a nie jakieś oddalone w czasie odrębne formy ruchu. <br>Lata 1870-1914 stanowią bez wątpienia szczytowy okres w dziejach europejskiego anarchizmu. Wyodrębnienie w nim jakichś kolejnych faz rozwojowych jest jednak zadaniem niezwykle trudnym wskutek efemeryczności, niespójności, dużego zróżnicowania