wcale nie śni. Wyprowadzamy się. <br><br><br>I teraz przeraziłam się nie na żarty. <br><br>- Nie możecie się wyprowadzić! - zawołałam - Sabinka <br>by na to nie pozwoliła! <br><br>Ale człowieczek potrząsnął głową. <br><br>- Nigdy już nie zobaczysz Sabinki! - powiedział <br>surowo. - I to jest kara za tego chińskiego niewolnika, <br>któregoś mogła wykupić, a którego nie wykupiłaś. <br>Bo Chińczycy właśnie wolą srebrny papier niż samą <br>czekoladę! <br><br>Więc zaczęłam płakać i zaraz małe człowieczki <br>zniknęły i zapodziały się gdzieś bez śladu, <br>a przy mnie była już znowu tylko mama. <br><br>- Przecież Sabinka nie może teraz przyjść - tłumaczyła <br>mi. - Bo po pierwsze, jest noc, a po drugie, jesteś chora. <br><br><br>- A jak już