totalitarnego ideału społecznego z demokratyzmem dwudziestowiecznej technologii komunikacji: sama tylko możliwość odbierania programów zachodnioniemieckiej telewizji na niemal całym obszarze Niemiec Wschodnich wystarczy jako argument na rzecz tezy, że "nie wiedzieć o niczym" mógł tylko ktoś, komu bardzo zależało na tym, aby o niczym nie wiedzieć. Czy kimś takim nie była Christa Wolf? Czy jej rzekoma ignorancja nie była raczej wynikiem programowego nieprzyjmowania do wiadomości - niedopuszczania zatem nie tylko na karty własnych utworów, ale również w granice własnego mózgu - każdej, kwalifikowanej automatycznie jako plotka lub wroga propaganda, niewygodnej prawdy?<br> O, przepraszam: z rozpędu użyłem słowa, które obnaża całą kompromitującą toporność mojego myślenia