to taki głód, aż mnie słabość ogarnęła, aż zwiotczałem na drżących łydkach i spociłem się cały z łaknienia, jakby ów post, który trwał dłużej niż najdłuższe Ramadany, a właściwie był głodówką, zostawił mnie półżywym, półomdlałym z wycieńczenia.<br>I ocknął się we mnie skwapliwy łazarz, nie ten, którego Pan nasz, Jezus Chrystus, przywołał z tamtej strony bez świadomości jego i woli, co skończyło się niewyobrażalną udręką, lecz ten, który niewątpliwie sam chciał być przywołany.<br>Podszedłem do Mateczki wyciągając ręce po napój boży i chleb.<br>Podała mi pełny po brzegi kubek kawy z mlekiem.<br>I naraz stało się coś paskudnego.<br>Gwałtowny skręt nadgarstka