Typ tekstu: Książka
Autor: Iredyński Ireneusz
Tytuł: Dzień oszusta. Człowiek epoki
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1962
wóz, będziemy jeździć na zagraniczne wycieczki... Jesteś inna niż tamte, poznałem od razu", po wypowiedzeniu tych słów przez chwilę trwała cisza, Henio spoglądał na panienkę poruszając pospiesznie żuchwami, ja wpatrywałem się w jej oczy nie mrugając powiekami, wiedziałem bowiem, że takie niemruganie jest uznane wśród młodzieży za przejaw silnej woli. "Co to są pinie?" - spytała wreszcie Ewa, "jedno z najładniejszych drzew", "długo zostajesz w Iks?", "na zawsze", "a jaki masz wóz?", "buicka", znów długie milczenie i "podobam ci się?" wypowiedziane cichutko, na to ja "Ewa..." i był w tym słowie pieszczotliwy zarzut, iż można wątpić w prawdziwość mego wyznania, panienka odpowiedziała cichym "Stasiu
wóz, będziemy jeździć na zagraniczne wycieczki... Jesteś inna niż tamte, poznałem od razu", po wypowiedzeniu tych słów przez chwilę trwała cisza, Henio spoglądał na panienkę poruszając pospiesznie żuchwami, ja wpatrywałem się w jej oczy nie mrugając powiekami, wiedziałem bowiem, że takie niemruganie jest uznane wśród młodzieży za przejaw silnej woli. "Co to są pinie?" - spytała wreszcie Ewa, "jedno z najładniejszych drzew", "długo zostajesz w Iks?", "na zawsze", "a jaki masz wóz?", "buicka", znów długie milczenie i "podobam ci się?" wypowiedziane cichutko, na to ja "Ewa..." i był w tym słowie pieszczotliwy zarzut, iż można wątpić w prawdziwość mego wyznania, panienka odpowiedziała cichym "Stasiu
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego