z fasolą Jakobek i inni [34] wykazali, że rośliny infiltrowane bakteriami zgodnej rasy <foreign lang="lat">Pseudomonas syringae pv. phaseolicola</> (tzn. zdolnej do wywołania choroby) nie produkowały transkryptów enzymów wytwarzających fitoaleksyny, transkrypty chitynazy zaś ukazywały się ze znacznym opóźnieniem. Świadczy to, że bakterie chorobotwórcze potrafiły w znacznym stopniu "sparaliżować" ważne reakcje obronne rośliny. Co więcej, efekt ten był bardzo silny, gdyż roślina nie była w stanie rozwinąć produkcji fitoaleksyn także w stosunku do niezgodnego patogena P.s. tabaci, którym zainokulowano ją 8 godz. później, mimo że normalnie patogen ten powoduje szybko wystąpienie silnej reakcji obronnej. Również roślina taka nie reagowała na glutacion, który u fasoli