doliny!<br>Lecz poza murem - nic i nic! Ni żywej duszy, ni Dziewczyny!<br><br>Niczyich oczu ani ust! I niczyjego w kwiatach losu!<br>Bo to był głos i tylko - głos, i nic nie było, oprócz<br>głosu!<br><br>Nic - tylko płacz i żal i mrok i niewiadomość<br>i zatrata!<br>Takiż to świat! Niedobry świat! Czemuż innego nie ma świata?<br><br>Wobec kłamliwych jawnie snów, wobec zmarniałych w nicość cudów,<br>Potężne młoty legły w rząd na znak spełnionych godnie trudów.<br><br>I była zgroza nagłych cisz! I była próżnia w całym niebie!<br>A ty z tej próżni czemu drwisz, kiedy ta próżnia nie drwi z ciebie?&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;Herminii Naglerowej