w domu. Na pytanie, czy mogę go gdzieś złapać, szorstki głos kobiecy odpowiedział, że w biurze. To był dobry znak. Nakręciłem podany numer.<br>- Z panem Pasionką - poprosiłem.<br>- Pan dyrektor zajęty - odparła panienka. - A kto mówi?<br>- Proszę powiedzieć, że Piszczyk z Ustki.<br>Trwało dłuższą chwilę, zanim usłyszałem dźwięczny głos Zdzisia.<br>- Janek! Cześć, bracie! Jak ty mnie znalazłeś? Dopiero od trzech dni tutaj urzęduję!<br>- Mógłbym do ciebie wpaść - odparłem. - Jestem blisko.<br>- Wal, chłopie! Czekam!<br>To była męska rozmowa. Biuro Zdzisia mieściło się w dzielnicy administracyjnej przy Kruczej, w dużym budynku, wzniesionym przed paru laty w stylu monumentalnym. Niestety, trudno je było znaleźć, bo