Liczbę takich pseudomiejskich gospodarstw rolnych <br>oceniano w Królestwie na ok. 60 tys. Inne miasteczka były niewielkimi skupiskami rzemieślniczej i kramarskiej, przeważnie żydowskiej biedoty. Kilkanaście miast gubernialnych i powiatowych liczyło po parę lub kilka tysięcy ludności, a jedna tylko Warszawa nosiła charakter wielkomiejski. Nowe ośrodki przemysłu w rejonie Łodzi i Zagłębia Dąbrowskiego miały przed sobą przyszłość, na razie jednak liczba robotników fabrycznych w skali całego kraju nie przekraczała 50 tys., moc zainstalowanych maszyn parowych 2 tys. KM, a roczna wartość produkcji przemysłowej - 11 mln rubli. Opinia publiczna, zaabsorbowana kwestią rolną, omal jeszcze nie dostrzegała nowych problemów związanych z rewolucją przemysłową.<br>Tymczasem w