już od godziny siedział przygnębiony. Wpatrywał się w twarz <br>Marii. Nic. Czekał. Nie zważał na ból głowy. Nie zaciskał powiek. Widział już <br>tylko białą plamę na poduszce. Rozpływającą się białą plamę. Nagle wydało mu <br>się, że coś w niej drgnęło!<br>- Mario! - Zerwał się z krzesła. - Dlaczego nic mi nie powiedziałaś? Dlaczego <br>to zrobiłaś? Nie możesz tak leżeć! Nie możesz tak spać! Powiedz coś! Teraz!!!<br>Cisza. Może mi się zdawało - Jakub ciężko opadł na łóżko obok żony.<br>- Przepraszam cię, przepraszam. Naprawdę mi przykro. - Poczuł nagle, jak całe <br>jego ciało zrobiło się ciężkie. Drgnął i z trudem odwrócił głowę w stronę umywalki. <br>Cień