ponieważ boi się sytuacji, w której nie ma nic do zrobienia. Praca nie jest dla niego pasją, spełnieniem, lecz ucieczką przed samotnością - zauważa psychoanalityk Katarzyna Walewska. <br>Ucieczka ta często przybiera formy chorobliwego przywiązania do firmy. &lt;orig&gt;Pracoholik&lt;/&gt; identyfikuje się z nią, jej cele przyjmuje za swoje, czuje się niezbędną jej częścią. Dzieje się to zazwyczaj za pełną aprobatą jego przełożonych, dla których takie przywiązanie przekłada się na skuteczność w pracy. Ale sam zainteresowany przestaje zauważać, że życie poza firmą już dla niego nie istnieje.<br><br>&lt;tit&gt;Przypadek drugi: Aneta&lt;/&gt;<br><br>Aneta kilka lat temu skończyła SGH. Już na czwartym roku zaczęła pracować w telefonii komórkowej