układem konsolidacyjnym z 14 listopada 1924 r., który porządkował sprawę długu polskiego. Porozumienie to stwarzało klimat zaufania we wzajemnych stosunkach gospodarczych. W celu dokonania analizy sytuacji ekonomicznej Polski i znalezienia środków jej poprawy, zaproszony został do Warszawy w lipcu 1926 r. profesor uniwersytetu w Princeton i prezes Amerykańskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Edwin Kemmerer. Celem jego pobytu w Polsce było też wysondowanie możliwości inwestowania kapitału amerykańskiego w Polsce. Wraz z zespołem ekspertów dokonał on analizy stanu poszczególnych działów gospodarki polskiej oraz jej administracji. Rezultatem misji Kemmerera były zalecenia dotyczące metod ulepszenia stanu polskiego porządku gospodarczo-finansowego. Dotyczyły one działalności Banku Polskiego, banków akcyjnych