rozdziale czwartym opowiada autor: "Jako starych wieków przypadki świeckie ludzie sobie malowali". Z pozoru tematy tu podobne tematom rozdziału trzeciego: dom, kuchnia, łaźnia, stajnia, ale ujęcie nieco inne, bo więcej bajek ezopowych, praktycznych rad gospodarskich, emblematów. Ostatnia, niby piąta część zbioru to Przypowieści przypadłe, drukowane potem (w 1574 r.) pt. Figliki albo Rozlicznych ludzi przypadki dworskie.<br>Układ Źwierzyńca zmierza więc jakby w kierunku malejącej ważności materii. Ale panuje tu różność gatunkowa i stylistyczna. Portrety rozdziału wtórego bywają nieraz wcale udanymi pochwałami (np. Sigismundus Augustus), innym razem ciętymi satyrami (np. Bona Królowa Polska). Można powiedzieć, że nazwa postaci lub rzeczy użyta w