Arlette Laguiller&lt;/&gt; i &lt;hi rend="bold"&gt;Huguette Bouchardeau.&lt;/&gt; Laguiller, przywódczyni trockistowskiej organizacji &lt;hi rend="bold"&gt;Walka Robotnicza,&lt;/&gt; także kandydowała już w 1969 roku i zapewne wyciągnęła później takie same wnioski jak Krivine: kampania wyborcza przydaje się, gdyż jeśli nawet nie umacnia owych niewielkich kilkutysięcznych organizacji, to w każdym razie umożliwia im przetrwanie. <br>Co do pani &lt;hi rend="bold"&gt;Marie-France Garaud,&lt;/&gt; byłej współpracowniczki zmarłego prezydenta Pompidou i w swoim czasie "najpotężniejszej kobiety we Francji", jej intencje nie są jasne. Nie ma ona za sobą żadnej określonej organizacji i jeśli kandyduje, to chyba tylko po to, aby zaakcentować obecność na arenie politycznej "klasycznego gaullizmu", który, jej zdaniem, właśnie ona reprezentuje, obok