Po upływie niedostrzegalnego prawie ułamka sekundy światła znów zabłysły. Przebiegły przez rzędy lampek jak szalone glissando. Gale już wiedział: alarm kosmolitowy!<br>Z szeregu cyfr, którymi rozjarzył się ekran komputera, nieomylnie wyłowił dwie: rój kosmolitów spotka się ze statkiem za dwadzieścia siedem sekund!<br>Kosmolity!<br>Już wracam - odpowiedział Demarco. Głos mu drżał.<br>Gale wbił wzrok w czarny otwór włazu. Był jeszcze pusty. Zacisnął szczęki aż do bólu.<br>Wracaj!<br>Spojrzał na ekrany komputera. Jeszcze czternaście sekund. Uniósł głowę. Właz ciągle był pusty.<br>Znów przeniósł wzrok na ekran. Jedenaście sekund.<br>Nagle poczuł, że do gardła podpełza mu zimny, obezwładniający strach.<br>Na ekranie co sekundę zmieniały