VATZLAV - Bliżej, mizeraku. Czy wiesz do kogo mówisz?<br>PRZEPIÓRKA - Jakże bym nie wiedział? Do wielmożnego pana niedźwiedzia.<br>VATZLAV - Dobrze prawi.<br>PRZEPIÓRKA - Do najbardziej wielmożnego niedźwiedzia, jaki kiedykolwiek był.<br>VATZLAV - Zdasz się mądrym zwierzęciem. Coś ty?<br>PRZEPIÓRKA - Przepiórka.<br>VATZLAV - Marne ptaszę. Pamiętaj zatem, że jako przepiórka jesteś mi winien specjalne uszanowanie. Gdzie tam przepiórce do niedźwiedzia.<br>PRZEPIÓRKA - Kiedy ja nie zwierzę. Ja człowiek.<br>VATZLAV - Jesteś tego pewien?<br>PRZEPIÓRKA - Klnę się na świętości.<br>VATZLAV - Człowiek przepiórka?<br>PRZEPIÓRKA - To moje nazwisko. Mam je po ojcu.<br>VATZLAV - To nie są dowody. A czym się zajmujesz?<br>PRZEPIÓRKA - Uprawiam rolę naszemu panu.<br>VATZLAV - Więc w najlepszym razie jesteś