rudych córek. Skoro były cztery dziewczęta, to wynikałoby, że mój ojciec miał brata. Otóż brat ten, Ernest, był podróżnikiem i geografem, który badał pustynię Gobi, a podczas swoich rozlicznych podróży nawiązywał kontakty handlowe dla dziadka. Zostawił dzieło pod tytułem "Od wschodnich krańców Tien-Szanu do Wielkiego Chinganu albo Opis Pustyni Gobi, czyli Gowi, czyli Szamo oraz Pustyni Ałaszan", którą to rozprawę dziadek kazał oprawić w skórę i czytywał domownikom po wieczerzy. Sam słuchałem z wypiekami na policzkach, gdy stryjek opisywał obyczaje wielbłądów i ginący gatunek niedźwiedzia brunatnego. A dziadek miał piękny głos i czytał wspaniale. Chociaż może i to nieprawda... Bo