ale z Chaima ani śladu.<br>To był ich najstraszniejszy dzień.<br>A tymczasem Chuny całkiem osłabł.<br>Jeszcze się rozzuł, w bucie było pełno wody, onucki czarne.<br>Splótł ręce na brzuchu, przymknął oczy, bo go kłuło, a po godzinie otworzył znowu oczy i zawołał: - Dajcie mi wstać!<br>W izbie nie było nikogo.<br>Gospodyni z dziećmi wyszła na noc do lasu.<br>Już ludzie obawiali się pozostawać na noc u siebie w domu, woleli być w lesie, nauczeni pogromami Hucisk i Podlasków.<br>Chuny leżał sam w ciemności.<br>Opowiadał, że całą noc czuł przy so bie zapach koni, przypomniała mu się stajnia w Szabasowej, jak razem