za siódmą gwiazdką zamarł<br>powozów granatowych turkot<br>cień parasolek w spalskim lesie<br>szwargot i pisk w jarmarcznych kramach<br>kogutek przy kogutku.<br><br>A może byśmy tak kochana<br>za siódme niebo w siódmą jesień<br>w ciszę<br>co taka sama.<br><br>W milczenie bluszczu przez altanki<br>w ostygły śmiech przez ogród<br>śmiech śmiech bez Hali Wandy Janki.<br>I bez nas<br>którzy tak za dzień.<br><br>A może byśmy tak na dzień.<br>Bezkresny.<br>Jak niepowrót.&lt;/&gt;<br>***<br><br>Stawiałyśmy pod zmurszałym tarasem u Janeczki Neufeld zamki z<br>piasku i te zamki zamieniły się w nasze nowe domy, i zaraz się rozpadły,<br>a wokół nas będzie tylko piach i ruiny.<br>Chociaż