jednak pojęcie komunikowania stawało się coraz precyzyjniejsze, oddzielając środki transportu (koleje żelazne) od środków komunikowania treści symbolicznych. Stopniowo też odchodzono od pojęcia komunikowania, jako formy obcowania umysłów ludzkich, tworzenia wspólnoty czysto duchowej. Na to miejsce wprowadzono pojęcie komunikowania jako podstawowego elementu kultury. Jeden z rozdziałów znanej książki Halla Bezgłośny język [Hall, 1959] głosi wprost: "Kultura jest komunikowaniem". Antropologowie do swej definicji kultury włączają "wzory przekazywane przez symbole" [Kroeber i Kluckholm, 1952:181]. Również A.Kłoskowska [1973: 113] przypomina, że rozumienie kultury, a przynajmniej jej rozległej i swoistej dziedziny określonej tradycyjnie mianem kultury duchowej, jako procesu semiotycznego, rozpowszechnia się w humanistyce współczesnej