bezdomnych. Knut Hamsun "Głód" napisał w roku 1890, zrywając tym samym z realizmem krytycznym literatury norweskiej. Nie był zainteresowany głoszeniem prawd na tematy społeczne, ale tym, w jaki sposób dusza ludzka zderza się ze społeczeństwem. Bohater "Głodu" nie jest symbolem bezdomnego, który stoczył się na dno. On uosabia doświadczenia pisarza. Hamsun - gwiazda literacka swego czasu - opowiada o młodym pisarzu, który nie odnosi sukcesów literackich, a życie zaprowadziło go na skraj przepaści. Zamieszkuje obskurne, zimne nory, skąd brutalnie jest wyrzucany, bo nie opłaca czynszu. Artykuły o wzniosłych ideach pisze zatem z konieczności w parku lub na cmentarzu. Jest stałym klientem lichwiarza, ale