na swoich kapłanów. Tymczasem świat widziany oczami Kaspara Hausera - każdy krajobraz, każde stworzenie, a początkowo także i każdy człowiek - zawiera w sobie jakąś niedocieczoną tajemnicę, Tajemnicę Istnienia, która nadaje mu potencjalną godność a zarazem zobowiązuje do jakiejś nieokreślonej powinności, którą "dziki" bohater nadaremnie usiłuje odgadnąć.<br>Edukacja, której poddany zostaje Kaspar Hauser ma także wymiar moralny. Nie trzeba dodawać, że autor nie dostrzega w niej realizacji szczytnych haseł i surowych przykazań, których nie szczędzą mu wychowawcy. Okrucieństwo, z którym się styka bohater, bezinteresowna krzywda, zadawanie bólu - to dla niego zjawiska niezrozumiałe, pozbawione analogii wynalazki ludzkiego społeczeństwa. Kiedy po raz pierwszy w życiu