tym swoje zwycięstwo nad nim. Poważniała tylko wówczas, gdy stary Pancer był w pobliżu, ale wówczas i Roman dusił w sobie wszelkie uczucia, by pokazać staremu twarz bez rumieńca, oczy bez błysku i głos niezalękniony.<br>I tak dzień za dniem mijał, a on nie myślał nawet o zbliżeniu się do Heli. Po skończeniu pracy szybko ubierał się i uciekał do domu, by go nie posądzono, że czeka na nią.<br>Wstydził się swego uczucia, albowiem jak większość młodzieńców w jego wieku sądził, że miłość jest czymś niemoralnym i zabronionym. Zupełnie inaczej na całą tę sprawę zapatrywał się Henryk. Przyszedłszy rano do interesu