sie na bigosik do Hejrublańskiego... No... chodź pan! Do rodaków...<br>ROT. KOLASZCZAKIEWYŁOGOWSKI zmienia nogę, żeby uchwycić rytm, podaje rękę STAŚKOWI. Taniec. Po chwili jednak, STASIEK odłącza się i staje z boku. Pozostali posuwistym pląsem obchodzą scenę przy dalekim CHÓRZE FLACH.<br>PŁK RASZYN-RASZUŃSKI mijając HR. CYNGLA z P. ZOSIĄ Pan Hrabia z pewnością już zmęczony... znużony... sterany... tym czołowaniem, tym naczelnictwem... W czołówce zawsze ciężej... Zastąpimy Drogiego Pana... (polonezuje przed HRABIĄ).<br>HR. CYNGIEL zaskoczony Ależ... pan pułkownik nie ma shhebnego guza! Tak nie można! To zhhobi bahhdzo niedobhhe whhażenie na hhodakach!<br>PŁK RASZYN-RASZUŃSKI błyśnie kieszonkowym lusterkiem<br> Prosze!<br> Byle błysła!<br> I