niejasne, same zaś rymowane heksametry i dystychy elegiackie były w użyciu już na przełomie antyku i średniowiecza.<br>Przytaczane w Kronice Galla Anonima wiersze (z pewnością wiersze jego pióra) są właśnie typowymi leoninami. Leoniny uprawiali także Mistrz Wincenty zwany Kadłubkiem, Mikołaj z Polski (Antipocras z końca XIII w.) i wielu innych.<br>Humanizm przyniósł w tej dziedzinie przełom zdecydowany. Poeci, którzy odrzucili średniowieczne wiersze rymowane i izosylabiczne, w drodze żmudnych i gruntownych studiów zrekonstruowali system prozodyjny łaciny czasów Cycerona, tak że mogli się bezbłędnie posługiwać klasycznym wierszem metrycznym.<br>Jeśli umiejętność tę uznamy za formalną cechę nowej poezji renesansowej, to pierwszym poetą nowołacińskim w